Zapowiadał się na strasznego słodziaka – radosny, bardzo pozytywnie nastawiony do ludzi i zabiegający o ich względy. Okazało się jednak, że to typ psa sportowca, a nie tylko przytulanka. Bardzo zależy mu na kontakcie z człowiekiem, ale jeszcze bardziej na wspólnym działaniu. Może razem z człowiekiem przemierzać kilometry na spacerach, biegach w terenie, może też ćwiczyć posłuszeństwo. Jest łakomczuchem więc za jedzenie zrobi wszystko. Gdy trafił do miejsca, w którym obecnie przebywa szybko okazało się, że drzemie w nim natura sportowca. Pod okiem pani Magdy, szkoleniowca, ten sprytny, skoczny i energiczny psiak ujawnił też duży talent do nauki posłuszeństwa. Nowe polecenia łapie w lot i wykonuje z dużą radością. W pracy jest prawie niezmordowany ale, gdy zapewni mu się odpowiednią dawkę zajęć, potrafi się też wyciszyć na swoim miejscu (potrafi zostawać w klatce). Nie ma problemów w relacjach z innymi psami. Do innych zwierząt może mieć zapędy łowieckie, więc nie powinien trafić do domu np. z kotami. Ciastek jest młodym psem, ma około 2 lat. Został porzucony, bo prawdopodobnie poprzedniego właściciela przerósł jego temperament. Pod naszą opieką już długo czeka na swój dom, ale i my czekamy na ten jedyny, najwłaściwszy - taki, który zaspokoi jego potrzebę ruchu i jednocześnie otoczy go czułą opieką, której tak bardzo potrzebuje potrzebuje. To nie jest pies, który może siedzieć sam w domu po 8-9 godzin dziennie i zaspokoi się trzema krótkimi spacerami. Nie wystarczy mu też podwórko wokół domu do biegania. Jemu potrzebne jest wspólne działanie z człowiekiem. Dla osoby, która da mu miejsce w swoim domu i życiu będzie wiernym i niestrudzonym kompanem wycieczek pieszych i rowerowych, będzie z entuzjazmem i dużą energią uczył się nowych poleceń i na pewno da dużo radości, bo jest wielkim pieszczochem o bardzo pozytywnym nastawieniu do świata. Ciastek jest średniej wielkości. Zaszczepiony, odrobaczony i wykastrowany. Warunkiem adopcji jest podpisanie umowy. Kontakt: telefon: 668 016 157 lub e-mail: fundacja.jakpieszkotem@gmail.com

Miasto/miasta:  Warszawa

Miętus, Delicja, Trufla i Muffinka to cztery radosne, około 2 miesięczne kociaki znalezione w wieku dwóch tygodni porzucone w kartonie razem z mamą. Kotka bardzo troskliwie opiekowała się maluchami, nie opuściła ich ani na chwilę. Trafiły do współpracującego z naszą fundacją hoteliku. Tam pod czujnym okiem i troskliwą opieką zdrowo rosły i teraz są już gotowe, aby trafić do swoich nowych domów. Kociaki są odrobaczone, nauczone czystości, mają kontakt z innymi kotami i z psami. Cała czwórka jest wesoła i jak to małe kotki ma niespożytą energię. Miętus jest najśmielszy, chętnie zwiedza i jest ciekawski. Muffinka, najmniejsza jest trochę nieśmiała i ostrożna, ale nie lękliwa. Trufla i Delicja mają bardzo podobny temperament i charakter. Do adopcji jest także ich mama - Lukrecja Szukamy dla nich odpowiedzialnych domów. Warunkiem adopcji jest podpisanie umowy adopcyjnej. Kontakt: fundacja.jakpieszkotem@gmail.com 668 016 157

Miasto/miasta:  Warszawa

Lena od trzech lat mieszka w przydrożnym rowie- ok. 4 km od Warszawy. Podobno była czyjaś, podobno wyrzucona... lata mijały, a ona tam koczowała. Znalazła się wrażliwa osoba, która ją dokarmiała codziennie - pomagała jak umiała. Po ostatnim miocie Leny, osoba ta zaczęła inaczej szukać pomocy i tak trafiła do nas- "Fundacji Jak Pies Z Kotem". Ze względu na bezpieczeństwo szczeniaka zabrany został od razu do hotelu. Mała dostała imię Lola, ma około 2-3 miesięcy, jest bardzo owczarkowta, ale co z niej wyrośnie nie wiemy. Uczy się żyć wśród ludzi i innych zwierząt. Na razie nie lubi zostawać sama, ale za to coraz śmielej zwiedza otoczenie. Trochę utyka na przednią łapkę- obserwujemy. Po odrobaczeniu i zaszczepieniu będzie do adopcji - warunkiem adopcji jest podpisanie umowy i zobowiązanie do sterylizacji. Niestety Lena musiała na razie zostać na miejscu. Myślimy, że może mieć ok. 5 -6 lat. Nie mamy gdzie umieścić psa tej wielkości (suka jest bardzo owczarkowa, w starym typie). Szukamy jakiejś możliwości, ale w tej chwili nie umiemy powiedzieć ile to potrwa. Na pewno zrobimy wszystko, żeby tam nie została tym bardziej, że jest nieco nieufna, ale nie lękliwa, nie wykazuje agresji, wobec ludzi raczej delikatna i przyjacielska. No i te mądre rozumiejące oczy... Wołamy o pomoc dla Leny! Może możecie zaproponować jej dom tymczasowy? Pokryjemy koszty opieki weterynaryjnej, jedzenia, sterylizacji. Spójrzcie w te oczy... Nie czekajcie z pomocą. Kontakt: telefon 501 208 154 e-mail fundacja.jakpieszkotem@gmail.com fundacja@jakpieszkotem.org

Miasto/miasta:  Warszawa

Wielu z nas ma marzenia, te wzniosłe i te prozaiczne. Chcemy spotkać „miłość naszego życia”, oczami wyobraźni widzimy się siedzących w luksusowych samochodach albo… pieczołowicie ciułamy grosz do grosza na wykaraskanie się z długów. Potrafimy te marzenia zwerbalizować, sprawom nadać bieg i czekać na upragniony efekt. Często zapominamy, że nie tylko my marzymy. Czy można tak powiedzieć o zwierzętach? I… owszem. Ziszczenie się jednak ich marzeń leży w gestii li tylko człowieka, drzemią więc one w ich sercach i bywa, że nigdy tychże serc nie opuszczają. Swoje marzenia, pragnienia, jakbyśmy tego nie nazwali, ma przepiękny, rudością, złotem i czernią malowany około 2,5 roczny owczarek Wito. Porzucony na jednej z „przelotówek” podbiegał do każdego auta, które mogłoby go zabrać w kierunku, z jakiego przybył. Biedak żył złudzeniem, że jego były pan nie dał mu biletu w jedną stronę. Dobrze, że nigdy nie dowie się prawdy, a raczej, że nie obejmie jej swoim psim rozumem. Na drodze Wito stanęli ludzie, którzy wbrew i na przekór przeciwnościom starają się odmienić jego los, stąd też niniejszy wpis/ apel o pomoc. Dla tego cudownego owczarka, chętnego i otwartego na naukę, pogodnego, pełnego manifestowanej nieustająco radości, przyjaźnie nastawionego wobec innych psów poszukiwany jest dom prowadzący i lubiący aktywny tryb życia, a i mający doświadczenie z tą konkretną rasą (do przepracowania z Wito jest ciągnięcie na smyczy, „nakręcanie się” w trakcie jazdy, silny instynkt pogoni = samochody, koty, choć tym ostatnim nie stara się czynić krzywdy). Na chwilę obecną ma za sobą kastrację, odrobaczenie, szczepienia. Jest w trakcie leczenia e-coli w nosie i przygotowywany do dalszej diagnostyki, by w pełni wyjść na prostą ze zdrówkiem. Żywimy głęboką nadzieję, że nie stanie się to przeszkodą, by w kimś już teraz rozbudziły się: zainteresowanie, ciepłe uczucia i chęć adopcji Wito. Ze wszech miar jest to pies godzien polecenia, a przede wszystkim godzien miłości tego jednego, jedynego człowieka, który pod żadnym pozorem go nie porzuci, nie zrani, nie zdradzi jego zaufania. Kontakt: Agnieszka 723968117

Miasto/miasta:  Warszawa

Jestem 1,5 rocznym… Przecinkiem. Imię dziwne? Ależ nie. Przecinek to zgrabny znak, zawijasek, który zapewnia, że po nim można się spodziewać czegoś więcej. Otóż JA taki właśnie jestem! Wdzięczna postawa, jęzor bujający się z lewa na prawo w rytm wygibów, świrowania, wariowania i płatania figli. Do tego, mili Państwo, absolutnie urokliwe uszyska, kształt łapek, który, nie wiedzieć czemu u wszystkich ludziuuuf wywołuje uśmiech. Ach, zapomniałbym… ponoć w moich migdałowych brąz – oczkach odbija się caaały świat! Nie zdradźcie mnie, że o tym Wam opowiedziałem, tym bardziej nie zdradźcie, że… podsłuchałem tego wszystkiego u moich obecnych opiekunów. Ostatnim rzutem na taśmę udało mi się wybrnąć z kierunku na… schronisko. Miałem szczęście, a jakże! Jestem zdrowy niczym byk (odrobaczony, wykastrowany – a fuj, zaszczepiony)! Zapewniam, że ta prawdziwa męskość wciąż czai się w zakamarkach mojej psiej duszyczki. Nie wiem, czy lubię koty, naprawdę nie wiem za to wiem, że lubię inne psy, bo fajnie się im przewodzi i gra w stadzie pierwsze skrzypce. Czy ja mam jakieś wady? Nooo… hm… czy to wada, że roznosi mnie energia? Czy człowiek na drugim końcu smyczy wlecze się jak ślimak i wtedy czuję, że muszę pociągnąć? W aucie, o tak, w aucie czuję się znakomicie. Nie sadzają mnie jeszcze za kierownicą ale cóż szkodzi mieć marzenia? Szybko się uczę, spryciula ponoć ze mnie ale czegóż się nie robi, by zadowolić „dwunożnych” i zbierać same pochwały!? Krótko mówiąc lubię się uczyć nowości i uczę ich szybko! Ci, którzy wiernie sekundują moim losom poszukują dla mnie aktywnego, doświadczonego i odpowiedzialnego domu. Słuchy chodzą, że ma być wprawiony w opanowywaniu takiego sowizdrzała jak ja. Phi… to już są chyba pomówienia!!! A… może to właśnie Ty wyciągniesz rękę do telefonu, zadzwonisz i powiesz, że całe życie pragnąłeś takiego Przecinka i tym samym wspólnie postawimy osławioną kropkę nad „i”? Danymi kontaktowymi w sprawie adopcji Przecinka są: p. Agnieszka 723968117

Miasto/miasta:  Warszawa

Mała, przymilna pieszczocha... ma ok. 7 lat, jest wyjątkowo oddana człowiekowi- najbardziej szczęśliwa w domu, gdzie będzie jedynym zwierzakiem, a przynajmniej psem. Na koty nie reaguje, jest wybitnie inteligentna, bardzo szybko się uczy. Nie potrzebuje długich ani częstych spacerów, pięknie chodzi na smyczy i bez smyczy. Je wszystko, w domu nie brudzi. Jej do szczęścia potrzebny jest własny człowiek, poczucie, że ma dom i trochę miłości . Czy te oczekiwania są zbyt wielkie? Zapewne nie, ale choroba którą przebyła Dakota, jej o zgrozo – średni wiek, nazywany przez niektórych wiekiem starczym, skutecznie odstraszają. Czy nie ma wśród czytających to ogłoszenie jednego Człowieka, który popatrzy sercem i pokocha tą małą istotkę? W jej życiu jest jeden priorytet- Człowiek i kontakt z nim. Czuła, delikatna, doświadczyła w życiu wiele cierpienia. Blizny nie są po pogryzieniu, to efekt uboczny jej choroby. Taka nasza ludzka natura, że lubimy odwrócić wzrok i udawać, że nie widzimy i nie słyszymy tego rozpaczliwego apelu o DOM dla Dakoty. Jeśli jesteś tym wyjątkowym Człowiekiem, jesteś w stanie pomóc, ofiarować naszej kruszynce DOM, to prosimy o kontakt: 602 22 73 83

Miasto/miasta:  Warszawa

Zoja jest sympatyczną, nieśmiałą sunią o pięknych, jednak ciągle smutnych oczach. Została uratowana z nieciekawych warunków i od dłuższego czasu w domowym hoteliku niedaleko Grójca. Zojka jest śliczną, kochaną sunią, jednocześnie nieśmiałą, niestety do tej pory nie ma domu. DLACZEGO? JEJ oczy są ciągle smutne, bo ona potrzebuje swojego jedynego człowieka, który pozwoli jej być kochaną, a obecnie musi się nim dzielić z wieloma innymi psami w hoteliku. Jaka jest Zoja obecnie- jest ciągle trochę nieufna do obcych, ale wystarczy trochę czasu, cierpliwości i wyrozumiałości aby zaufała nowej osobie. Jak już zaakceptuje człowieka, to robi się przytulanką, chce się bawić, wchodzi na kolana i uwielbia głaskanie. Świetnie dogaduje się z innymi psami bez względu na płeć, trochę tylko obawia się dużo większych od niej, jest uległa. Bardzo lubi też koty. Zoja jest domowym psiakiem– nauczona życia w domu, zachowuje czystość, ładnie chodzi na smyczy, spokojnie podróżuje w samochodzie. Zoja szuka spokojnego, zrównoważonego, cierpliwego i rozsądnego opiekuna/ów, który da jej czas na zaufanie i zaakceptowanie nowego miejsca. Chętnie domu z innymi, spokojnymi zwierzętami, wtedy adaptacja suczki przebiegnie szybciej. Nie polecamy Zoji do domu z małymi dziećmi, ponieważ z obserwacji nie przepada za nimi i nie miała dość dużo kontaktu aby się przekonała . Czy KTOŚ SPRAWI aby jej oczy przestały być smutne? Obecnie mieszka w okolicach Grójca (woj. mazowieckie), Zoja czeka na wspaniałe osoby, które ją odwiedzą, poznają i kto wie- może dadzą jej nowe życie. Zoja ma 3- 3,5 roku, jest niewielka- sięga w kłębie do połowy łydki, waży 14 kg /jest niska, ale długa/ Zoja jest wysterylizowana, zaszczepiona, zachipowana i gotowa do adopcji. Szukamy Zoi SUPER domu, z pasją do zwierząt- nie tylko w okolicy gdzie przebywa. Kamila 533 323 567 Asia 501 167 906 bezdomne.szydlowiec@wp.pl

Miasto/miasta:  Warszawa